جمعه، آبان ۲۰، ۱۳۹۰

سالروز تخریب حسینیه دراویش گنابادی در بروجرد


خداوند متعال لطافت را در لفظ عبادت به بشر یت آموخت تا به عباد بفهماند که هر کس در چه مرتبه ای از لیاقت قرار دارد امااین انتخاب  به معنای آن نبود که ابلیس نفس را ممتحن قرار دهیم تا نسبت به یکدیگر حسادت کنیم و هر عابدی فقط خود را دیده و بر د یگری رشک ورزد .چرا خداوند دل مومن را مامن خویش ساخت و فرمود من از شما به شما نزدیکترم .چون نمی خواست  در بین مخلوقاتش شکاف و شبهه ای ایجاد شود .
اما نفاق و شقاق خدعه اهریمن است که توسط لشکر جهل به سر کردگی نفس بوجود آمده و ابرهه را تحریک به تخریب مکانی می نماید که عبادتگاه عده ایست که خدا را در سنگ سنگ آن دیده و جلوه ملکوتی حضرت حق را به دیده دل مشاهده کرده و با جان و دل به آن عشق می ورزند و لبیک مردان عاشق در افلاک آن چنان طنین انداخته که روح دل مردگان خواب آلوده شقاوت را به لرزه در می آورد اما ابرهه ندانست که صاحب خانه بیدار است و نگهبان هوشیار .سنگ ریزه چون تیر های زهر آگین از کمان منقار گون ابابیل چنان بر مغز پیل و پیل تنان جیوش جاهل فرو فرستاد که گویی این قوم هرگز حیات نداشته یا پشه را مامور شکست سربازان غیور نمرود قرار داده تا ما  بخوانیم و بدانیم که قدرت او لامتناهی است و قدرت ما در برابر اراده او ناچیز است .
هر کس به هر قومی به زبانی سناگوی اویند و در کعبه دل خویش لبیک او را می شنوند.مگر در صومعه و دیر و کنشت و مسجد و خانقاه و... جز به عبادت او می پردازند  و او را می طلبند و به شوق باز شدن دیده دل اشک ندامت سر می دهند؟
آنکس که دیگری را محکوم به کفر پنداشته و حکم بر ارتداد او داده و خود را بر حق میداند کدام مهر تائید بر نامه اعمال وی حک شده که با عزمی راسخ چنین معروف و منکر میکنند ؟
مومن را دو خانه است یکی خانه گل و دیگری خانه دل . اگر با جهد و اتکا به قدرت خانه گل او را خراب کردی با خانه دل وی چکار می کنی که گنجینه ای است الهی؟
تخریب خانه گل می کنی به جهل                      با ساختار خانه دل چون کنی عزیز
سالی دگر از تخریب بیت الاسرار بروجرد گذشت اما بر اراده آهنین مومنان و موتکفان آن خدشه ای وارد نیامد چرا که اینان متوکلان بر مقدرات و خواست حضرت حقند و حقیقت را دریافتند .اما کوردلان از نور تجلی حق گریزانند و ملبس به جامه ابوجهل .
امروز 19 آبان ماه ، سالروز تخریب حسینیه  دراویش سلسله نعمت اللهی گنابادی در شهرستان بروجرد است . از آن زمان ۴ سال می گذرد  ٬ دیگر کسی تخریب حسینیه دراویش را یک حادثه نمی پندارد ٬ در گذشت این سالها و ادامه یافتن این اقدامات خشونت آمیز و با گذشت روزها و ماه های اخیر و شدت یافتن ظلم و ستم بر دراویش گنابادی دیگر تردیدی نیست که تخریب خانه حسین نه عطش قساوت و رذالت ظالمین را خاموش کرد و نه ٬ تنها هدف این کوردلان و جاهلان است . دیگر امروز دراویش سوگوار برادر خویش اند ٬ برادری که در مبارزه با همین ظلم و ستم به شهادت رسید .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر