چهارشنبه، دی ۲۱، ۱۳۹۰

حمايت رؤسای دانشگاه های کانادا از مدرّسان بهائی


تورنتو، کانادا، ۱۹ دی ۱۳۹۰ (۹ ژانویه ۲۰۱۲)، سرویس خبری جامعۀ جهانی بهائی – رؤسای سرشناس دو دانشگاه کانادا از هموطنان خود می خواهند در تقاضا از ایران برای پایان دادن به آزار مدرّسان و دانشجویان بهائی به آنها بپیوندند.
این درخواست را لوید اکسورثی، وزیر پیشین امور خارجۀ کانادا و رئیس دانشگاه وینیپگ، و الن راک، رئیس دانشگاه اتاوا و سفیر پیشین کانادا در سازمان ملل متّحد، مطرح کرده‌اند.

آنها در مقاله‌ای در نسخۀ کانادایی هافینگتون پست، «ناراحتی عميق» خود را از این که بهائیان در ایران از دسترسی به آموزش عالی محروم هستند، عنوان کرده و از اين که «حکومت خشن تهران» تقاضاها برای پایان دادن به این آزار روشمند را «نشنیده گرفته است» ابراز نگرانی می‌کنند.
آنها مینويسند: «ما به عنوان رؤسای دانشگاه های کانادا، برای دسترسی جوانان به دانش و مهارت های لازم برای موفقیت شان در جهان فردا ارزش بسياری قائل هستیم. ما آموزش را کلیدی به سوی آینده ای بهتر برای همۀ مردم می‌دانیم و اعتقاد راسخ داریم که همۂ افراد حقّ دسترسی به تحصيلات را دارند.»
مقالۀ آنها به ویژه توجه خوانندگان را به حملاتی که مقامات ایران عليه اقدامات غیررسمی جامعه بهائی اين کشور، معروف به مؤسّسۀ آموزش عالی بهائی (BIHE)، آغاز کرده‌اند، جلب می کند. اين مؤسسه با هدف فراهم کردن امکان آموزش برای بهائیان جوان محروم از ورود به دانشگاه راه اندازی شده است.
از جمله کسانی که در خرداد ماه (مه ۲۰۱۱) به خاطر ارتباط با مؤسّسۀ آموزش عالی بهائی دستگیر شدند، نوشین خادم، دانش آموختۀ دورۀ کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی از دانشگاه کارلتون در اتاوا، است. او در حال گذراندن دوران چهار سالۀ محکومیت زندان خویش است. کامران رحیمیان و فاران حسامی، زوجی که اکنون در انتظار محاکمه هستند، مطالعات کارشناسی ارشد خود را در روان درمانی در دانشکدۀ آموزش دانشگاه اتاوا به پایان رساندند.
در مقاله گفته می‌شود: «به آنها اتّهام تدریس بدون مدارک معتبر وارد کرده‌اند. مقامات ایرانی ابتدا مدارکی را که آنها از دانشگاه اتاوا دریافت کرده بودند، توقیف و سپس ادّعا کردند که این دو نفر هرگز چنین مدارکی نگرفته‌اند.»
رؤسای دانشگاه، اکسورثی و راک، «همۀ کانادایی ها» را تشویق می کنند «تا در تقاضا از حکومت ایران برای پس گرفتن بی قید و شرط همۀ اتّهامات مطرح شده علیه مدرّسان بهائی، متوقّف ساختن هر تجاوز دیگری به مؤسّسۀ آموزش عالی بهائی و دادن اجازۀ دسترسی بهائیان به آموزش هم آوا شوند. بهائیان ایران باید بدانند که در مقاومت در برابر سرکوب ظالمانه از سوی کسانی که آنها را آزار می‌دهند، تنها نیستند.»
این مقاله با ابزار «افتخار» این دو رئیس دانشگاه از پیوستن شان به «گروه فزاینده ای از دانشگاهیان، مدیران دانشگاهی و حامیان سرشناس صلح از جمله دزموند توتو، رومئو دالر و خوزه راموس هورتا» که «محروم کردن افراد از حقّ آموزش توسط رژیم ایران را محکوم می کنند» پایان می‌یابد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر