آغازمسیحیت و چرایی سرکوب آن در ایران:
داریوش انصاری
اولین سؤال در رابطه با تاریخ مسیحیت در کلیسای ایران موضوع قدمت آن است. کلیسا در ایران از چه زمانی به‌طور جدی آغاز گشت؟ باید اذعان نمود که پاسخ به این سؤال چندان ساده نیست چرا که بیشتر اطلاعات در هاله‌ای از ابهام و تردید قرار دارد. گزارش‌هایی که از ورود مسیحیت به ایران در دست است بیشتر بر اساس روایات و احادیثی استوار است که نمی‌توان آن را مدارک موثقی در این خصوص دانست.
عیسی مسیح در زمان فرهاد پنجم (فرهادک) که از پادشاهان سلسلۀ اشکانیان (پارت) بود به‌دنیا آمد و به‌هرحال باید شروع مسیحیت در ایران را به قدمت حکومت اشکانیان در ایران دانست. برای بررسی شروع کلیسا در ایران باید به این روایات به‌طور اجمالی اشاره نمود.در کتاب اعمال رسولان باب دوم واقعۀ پنطیکاست و ریزش روح‌القدس توسط لوقا به‌رشتۀ تحریر درآمده است. چون این ایام خود عید پنطیکاست یا پنجاهه نام داشت موقعیت مناسبی برای گردهم‌آیی یهودیان زیادی بود که از سراسر نقاط جهان برای مراسم مذهبی به اورشلیم آمده بودند. در باب دوم از کتاب اعمال رسولان آیه ۹ از اقوامی به‌نام "پارتیان و مادیان و عیلامیان" نام برده شده است که به اقوامی که در ایران آن روز سکونت داشتند اشاره می‌کند. به احتمال زیاد این یهودیان در واقعۀ پنطیکاست به مسیح ایمان آوردند و در بازگشت به وطن خود در مورد مسیح بشارت داده‌اند.
لابور محقق فرانسوی معتقد است که چون کتاب اعمال رسولان در حدود سال ۷۰ میلادی نوشته شده نشان‌دهندۀ این است که مسیحیان ساکن در امپراطوری روم (مغرب زمین) در آن زمان قطعاً با جوامع مسیحی سرزمین‌های دوردست مشرق‌زمین آشنایی داشته‌اند. او نتیجه می‌گیرد که در سالهای ۷۰ تا ۸۰ میلادی مسیحیت در بخش بین‌النهرین واقع در شرق امپراطوری روم که تحت سیطرۀ امپراطوری اشکانی بود، رواج داشته است.
گسترش مسیحیت در فلات ایران
آیا عواملی وجود دارد که در گسترش مسیحیت در شرق و بالاخص ایران تأثیر مثبتی داشته باشد؟ این اعتقاد دور از حقیقت نیست که عامل نه چندان مثبتی چون جفا نیز به شروع و توسعۀ مسیحیت در ایران کمک شایانی نموده است.ایران در مجاورت امپراطوری روم قرار داشت و احتمال این هست که مسیحیانی که از آزار و اذیت رومیان فرار می‌کردند، به قسمت شرق امپراطوری که زیر سلطۀ حکومت ایران بود پناه می‌بردند.بر پایۀ فرمان بزرگ مسیح مبنی بر بشارت انجیل، مسیحیان اولیه دارای غیرت بشارتی نیرومندی بودند که باعث می‌شد از هر موقعیتی برای اشاعه مسیحیت استفاده کنند. همچنان که جفای حکومت روم بر مسیحیان ساکن اورشلیم باعث شد که آنان از تجمع در این شهر خودداری نموده راهی مناطق دیگر گردند.وجود جوامع یهودی از زمان اسارت بابل در بین‌النهرین، به گسترش مسیحیت در این نواحی کمک نموده است. در قرن اول هدف بشارت مسیحیان، یهودیان بودند. این یهودیان نیز در نقاط زیادی از جهان آن زمان پراکنده شده بودند. تاریخ گزارش می‌دهد که تعداد یهودیان پراکنده در مشرق‌زمین بیشتر از مغرب‌زمین بوده است.زبان رایج در بین‌النهرین زبان سریانی/آرامی بود. این زبانی بود که رسولان و شاگردان مسیح با آن سخن می‌گفتند. نزدیکی زبان و فرهنگ هم عامل مهمی در گسترش پیام مسیحیت در این جوامع بوده است.طبق روایات و نیز بر اساس یافته‌های تاریخی و باستان‌شناسی می‌توان با قاطعیت گفت که مسیحیت در دوره اشکانیان در کردستان، گیلان، ارمنستان، شمال افغانستان، سواحل خلیج فارس، آسیای مرکزی و در میان قبایل ترک و مغول در هندوستان و احتمالاً چین رواج یافته است.
چرایی سرکوب مسیحیان پس از انقلاب اسلامی:
برخورد با اقلیت‌های دینی و مذهبی در ادامه تنگ‌نظری‌هایی است که نظام جمهوری اسلامی در زمینه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی و دینی در پیش گرفته است. تعریف خودی و غیرخودی برای آنها به تدریج محدودتر از گذشته می‌شود و دایره کسانی که غیرخودی به شمار می‌آیند تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌شود. در زمینه اقلیت‌های دینی، سالهای زیادی بهاییان سهم عمده‌ای از تضییع حقوق اقلیت‌های دینی را داشتند. به مرور سهم مسیحیان، صوفیان و حتی شیعیانی که به قرائت متفاوتی از اسلام شیعه معتقد بودند بیشتر هم شد. امروزه از مسیحیان بشارتی تا آیت‌الله‌های معترض، و از بهاییان تا اهل سنت تحت فشار، تهدید و ارعاب حاکمیت هستند.
از طرفی این نظام مذهبی مشروعیت خود را از دین می‌گیرد. بنابراین دین را در خدمت مشروعیت خودشان می‌خواهند. امروز حاكمیت به بهانه‌ها مختلف به سرکوب مسیحیان به خصوص نوكیشان مسیحی می‌پردازند، چرا که در سالیان گذشته شاهد رشد بی سابقه مسیحیت در ایران بوده‌اند. این موضوع هم آنها را شدیدا نگران کرده است. در یك جمعبندی می توان گفت كه حاكمیت متاسفانه تحمل اندیشه دیگری را ندارد و تعریفی كه این نظام مذهبی می خواهد از خود بدهد این است که یک دین حق است، و بقیه ادیان باطلند
گسترش دایره برخورد با مسیحیان از کلیساهای خانگی به کلیساهای رسمی:
در چند سال گذشته این فشارها و دستگیری‌ها ابتدا تمرکز بیشتری روی کلیساهای خانگی داشت. اما به تدریج لحن خصمانه مسئولین نظام همه کلیساهای بشارتی (evangelical) را شامل شد. کلیساهای بشارتی، کلیساهایی هستند که مسیحی بودن را مختص یک قوم خاص نمی‌دانند در نتیجه شرکت در جلسات خود را برای عموم آزاد می‌دانند، اجرای مراسم عبادتی به زبان فارسی است و کتاب‌مقدس یا انجیلی که در این کلیساهای استفاده می‌شود عموما به زبان فارسی است. در این کلیساها از همه اقوام شرکت دارند؛ هم از ارامنه و آشوری‌ها آنجا می‌یابید، و هم کرد و ترک و لر و بلوچ و غیره. کلیساهای دیگری هم هستند مثل کلیسای گریگوری ارامنه و یا کلدانی آشوری که در جماعت خودشان قومیت‌های خاصی را می‌پذیرند. زبان این کلیساها هم به طبع یا ارمنی و یا آشوری است و خط نوشتاری کتب دینی هم در این کلیسا مختص همان اقلیت قومی است.
کلیسای جماعت ربانی یک کلیسای بشارتی است و مثل همه کلیساهای بشارتی، به این اصل معتقد هستند که هر فرد حق انتخاب دارد و خود باید دین و عقیده‌اش را برگزیند و هیچ کس نه والدین و نه حکومت نمی‌تواند آنها را مجبور به گزینش دین و یا یك اندیشه بکند. دین و ایمان اساسا موروثی نیست بلکه شخصی است. بنابراین كلیساها سالیان زیاد در مقابل فشارهای دولت تحمل کرده‌اند و حاضر نبودند تعهدنامه‌ای را امضا بکنند که طی آن از ورود مسلمان‌زاده‌ها جلوگیری شود. در مقابل فعالیت‌های این کلیسا به صورت گام به گام محدودتر شده تا اینكه در سال ۲۰۰۹ وزارت اطلاعات از شعبه مرکزی این کلیسا در تهران خواستند تا جلسات روز جمعه عصر خود را تعطیل کند. جلسات روز تعطیل جمعه از رونق زیادی برخوردار بود و این جلسات در دو نوبت به زبان فارسی برگزار می شد. اما مسئولین امنیتی به این هم اكتفا نکردند و دامنه دستگیری و فشار را به شعب دیگر این کلیسا نیز کشاندند. در دو سال گذشته در شهرهای كرمانشاه ، ارومیه، اصفهان، تهران و اهواز مسئولین شعب مختلف این کلیسا بازداشت شده و مورد بازجویی‌های طولانی قرار گرفته‌اند
چهره نظام جمهوری اسلامی درسطح بین المللی در برخورد و یا جفا بر مسیحیان ایران
سازمان " درهای باز" ( اوپن دورز) سازمانی است حامی کلیسا های جفا دیده در سراسر جهان ،این سازمان مسیحی سالانه لیستی را از ۶۰ کشور جفا کننده به مسیحیان با عنوان " لیست دیده بان جهانی" منتشر می کند. كه این لیست رتبه هایی را از یک تا ۶۰ به کشور هایی بر اساس شدت جفا به مسیحیان می دهد. این سازمان ملاک رتبه دهی خود را به کشور ها بر اساس جفا بخاطر ایمان مسیحی افراد ذکر کرده است. و متاسفانه در این لیست شاهد هستیم كه جمهور ی اسلامی در گزارش ۶۱ صفحه ایی لیست سال ۲۰۱۲ بعد از كشورهای كره شمالی- افغانستان- عربستان سعودی و سومالی رتبه پنجم این لیست را به خود اختصاص داده است. . و این نشان از آن دارد كه وضعیت آزادی دین در ایران برای مسیحیان هیچگونه بهبودی نداشته است.
همچنین می بینیم كه وزارت خارجه آمریکا هم در گزارشات سالانه خود، ایران را از جمله کشورهایی معرفی کرده که آزادی های دینی اقلیت ها در آنها به طور جدی نقض می شود
گرداوری وتنظیم گزارش :داریوش انصاری
منابع:
سایت کلمه
سایت محبت نبوز
سایت هرانا
کتاب تاریخ مسیحیت در آسیا:سامویل هیموتافت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر