به بهانه اول مای، روز جهانی کارگر
جمهوری اسلامی ناقض دائمی و برنامه ریزی شده حقوق انسانی کارگران می باشد.
در حالیکه در سراسر جهان، دهها سال است که کارگران از حقوق نسبی مدنی برخوردارند، دولت جمهوری اسلامی ایران که مدعی پشتیبانی ازطبقه "مستضعف" است، هنوز کارگران را که برای دستیابی به حقوق قانونی خود دست به اعتصاب می زنند، مضروب می کند، به زندان می اندازد و از بازگشت به کار محروم می کند.
با اینکه درتمامی کشورهای جهان روز کارگر را به منظوربزرگداشت جامعه کارگری که رونق دهنده چرخ اقتصادند ، تعطیل اعلام کرده اند، اما دولت جمهوری اسلامی که به بهانه های مختلف روزهای بیشماری را حتی مغایر با فرهنگ و تاریخ ایران، تعطیل اعلام می کند، از تعطیلی روز جهانی کارگر اجتناب میکند .
از سوی دیگر، سیاستهای غلط اقتصادی جمهوری اسلامی نظیر توسعه اقتصاد دلالی و ضد تولیدی، گسترش حجم قاچاق، فساد، بذل و بخشش های برون مرزی به منظور تنش آفرینی های بیمورد در منطقه، انحصارگری دراقتصاد و کنترل منابع مالی کشور و بی اعتنایی به نیازهای تولیدکنندگان، باعث ورشکستگی و یا تعطیلی دائم و مستمر کارخانه ها و کارگاههای تولیدی شده، و اخیرا هم با انتصاب مرتضوی دادستان سابق تهران به عنوان مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی که با در اختیار داشتن بیش از 60 بنگاه اقتصادی عملا باعث کاهش کیفیت و امنیت شغلی شده است .
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران رسماً به حاکمیت جمهوری اسلامی در خصوص نقض مستمر حقوق انسانی کارگران اعتراض نموده و خواهان اجرای کامل مواد 23 – 24 – 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های آن شده و لازم است برای دسترسی به این حقوق هرچه زودتر موارد زیر را تامین نماید.
- حق ایجاد اتحادیه، سندیکا و تشکل های غیردولتی کارگری.
- حق اعتصاب برای اعتراض به شرایط کار و دستمزد و خدمات رفاهی.
- برخورداری از حداقل دستمزد برای یک زندگی آبرومند.
- برخورداری از حقوق بیکاری برای دستکم شش ماه.
- برخورداری از بیمه درمانی برای خود و خانواده.
- برخورداری از مزایای طبقه بندی مشاغل.
- برخورداری از شرایط ایمنی در محیط کار.
- برخورداری از امنیت شغلی.
- برخورداری از امکانات سوادآموزی رایگان.
- برخورداری از امکانات بهبود و به روز سازی مهارت ها.
- برخورداری از مرخصی مناسب بارداری و پس از زایمان، برای زنان کارگر.
- جلوگیری از کار کودکان و حمایت و تأمین اجتماعی آنان
- برابری دستمزد و مزایا برای زن مرد در شرایط مساوی.
- رسیدگی به نیازهای تولیدکنندگان و کارآفرینان برای ایجاد شغل.
- به کارگیری درآمد نفت برای ایجاد اشتغال، بجای هزینه های گزاف برای نهادهای مختلف مذهبی داخل و خارج کشور و یا وابسته به انحصارگران حکومت.
351
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر