پنجشنبه، شهریور ۰۳، ۱۳۹۰

گزارش های تازه ای از نقض حقوق بشر موقعيت بهائیان ایران را زیر ذره بین قرار می دهد


۰۱ شهريور ۱۳۹۰ (۲۳ اوت ۲۰۱۱)
ژنو، ۱ شهریور ۱۳۹۰ (۲۳ اوت ۲۰۱۱) (سرویس خبری جامعۀ جهانی بهائی) – در سه بررسی مهم و تازه که سازمان های بین المللی حقوق بشر انجام داده اند، رفتار ایران با شهروندان بهائی خود به عنوان یکی از زمینه های عمدۀ نگرانی شناخته شده است.
این گزارش ها به تازگی توسط فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر (FIDH)، سازمان بین المللی دفاع از حقوق اقلیت ها (MRG) و عفو بین الملل منتشر شده اند.

تأکید بر وضعیت بهائیان ایران درون چارچوب گسترده تر نقض حقوق بشر در سطح بین المللی توسط جامعۀ جهانی بهائی مورد استقبال قرار گرفته است.
دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو، گفت: «هر یک از این گزارش ها زمینۀ موضوعی عمده ای – اقلیت ها، زندانیان زن یا خاورمیانه به طور کلی – را مورد بررسی قرار می دهد و هر یک بر این اساس آزار مستمر بهائیان را در آن زمینه قرار داده، ماهیت به هم پیوسته و مرتبط موارد نقض حقوق بشر را نشان می دهد.»
خانم علائی افزود: «ما نیز نگرانی عمیق خود را از نقض حقوق بشر که متوجه گروه های دیگر در ایران است، از جمله زنان، روزنامه نگاران و مدافعان حقوق بشر و نیز شهروندان عادی که به دنبال حق آزادی بیان خود هستند، ابراز می داریم.»

«همۀ زندانیان عقیدتی زن را آزاد کنید»

فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر (FIDH)، مستقر در پاریس، در گزارش خود دربارۀ زندانیان زن، از ایران خواست «همۀ زندانیان عقیدتی زن را بدون قید و شرط و فوراً آزاد» کند.
به نوشتۀ فدراسیون در ۲۲ مرداد (۱۳ اوت)، ایران در حال حاضر حد اقل ۴۷ زندانی زن این چنینی را به ناحق در بازداشت دارد.
نام شش زن بهائی، از جمله مهوش ثابت و فریبا کمال آبادی که هر دو به خاطر عضویت در یک گروه موقتی ملی که در رسیدگی به نیازهای جامعۀ ۳۰۰۰۰۰ نفری بهائیان ایران کمک می کرد، در حال گذراندن ۲۰ سال زندان هستند، در فهرست فدراسیون آمده است. سال گذشته این دو نفر ناعادلانه و فقط به خاطر اعتقادات بهائی شان به جاسوسی و جرائم مجعول دیگری متهم ومحکوم شدند.
از جمله دیگر کسانی که نام شان در گزارش گنجانده شده، نسرین ستوده، وکیلی است که دفاع از بسیاری از قربانیان نقض حقوق بشر از جمله بهائیان و زندانیان محکوم به مرگ به خاطر جرایم مرتکب شده در کودکی را بر عهده داشته است. در ژانویۀ ۲۰۱۱، مقامات خانم ستوده را به اتهاماتی از جمله «فعالیت علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام»، به ۱۱ سال زندان محکوم کردند. او به علاوه به مدت ۲۰ سال از وکالت و خروج از ایران محروم شده است.
پرونده های دیگری که فدراسیون زیر ذره بین قرار داده شامل محبوبه کرمی، حامی حقوق زنان که در حال گذراندن دورۀ سه سالۀ محکومیت زندان خود است؛ هنگامه شهیدی، روزنامه نگار که در حال گذراندن شش سال در زندان است؛ بهاره هدایت، فعال دانشجویی که به ۹ و نیم سال زندان محکوم شده؛ و مرضیه وفامهر، بازیگری که به طور خودسرانه بازداشت شده، است.
کریم لاهیجی، نایب رئیس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و رئیس جامعۀ دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI)، گفت: «جامعۀ بین المللی باید حمایت کامل خود را از جنبش زنان ایران و مبارزۀ آن در جهت برقراری آزادی های اساسی، حقوق برابر و احترام به حقوق بشر در ایران ابراز کند.»

«وخیم باقی ماندن» وضعیت برای بهائیان

در بررسی سالانۀ سازمان بین المللی دفاع از حقوق اقلیت ها (MRG) از وضعيت اقلیت ها در سراسر جهان که ماه گذشته در لندن به چاپ رسید، مشکلاتی که زنان اهل جوامع بومی و اقلیت با آنها مواجه هستند، زیر ذره بین قرار می گرفته است.
آنها – به ویژه به خاطر هویت قومی، دینی یا بومی خود – غالباً هدف تجاوز و دیگر اشکال خشونت، شکنجه و قتل های جنسی قرار می گیرند.
در بخش مربوط به ایران در این گزارش آمده که «وضعیت برای بهائیان ایران در سال ۲۰۱۰ وخیم باقی ماند» و تأکید شده که محاکمه و صدور حکم برای هفت رهبر بهائی ایران بدون حضور «ناظران مستقل» صورت گرفت.
همچنین گزارش شده که بهائیان ایران با محدودیت هایی درزمینۀ دسترسی به آموزش و اشتغال و نیز «تخریب خودسرانۀ خانه های شان، دستگیری ها، و ضبط و تخریب اموال» مواجه هستند.
سازمان عفو بین الملل – در یک ضمیمۀ ویژه برای مجلۀ وایر خود، با موضوع «۵۰ سال دفاع از حقوق در خاورمیانه و شمال آفریقا» – مینويسد که بهائیان در شمار اقلیت های دینیِ بسیارِ ساکن خاورمیانه هستند که «گاهی با بد گمانی و دشمنی عمیق به آنها نگریسته می شود و این امر آنها را در برابر نقض حقوق بشرشان آسیب پذیر می سازد.»
متن کامل سه گزارش در لینک های زیر به انگلیسی قابل دسترسی است:
فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر
سازمان بین المللی دفاع از حقوق اقلیت ها
عفو بین الملل

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر